Μπομπότα

Το ξεφλούδισμα των καλαμποκιών ήταν ευκαιρία για κοινωνικοποίηση στα χωριά. Κουβεντολόι, πειράγματα, υποψία φλερτ, τραγούδι. Ίσως είναι αυτό το “φορτίο” που συνοδεύει το καλαμποκάλευρο από αυτό το στάδιο και ακόμα νωρίτερα, από τη σπορά, τη φροντίδα ως τη συγκομιδή του, κι ύστερα ως το πρώτο χάδι του παραγωγού στη χρυσοκίτρινη σκόνη, την ώρα που αυτή βγαίνει, ζεστή, απ΄ τις μυλόπετρες, ίσως είναι λοιπόν αυτό το φορτίο που έκανε το καλαμποκάλευρο τόσο δεκτικό στο να υπηρετεί τους κάτοικους των Αγραφιώτικων χωριών.

Στην ολιγαρκή και εξ ανάγκης αυτάρκη κουζίνα των Αγράφων και όλων των ορεινών χωριών της Πίνδου, το καλαμπόκι ήταν βασιλιάς, κάποτε, και το καλαμποκάλευρο έφτιαχνε ψωμί, αυτό το ψωμί που ταυτίστηκε με την κατοχή και τη σωτηρία των ανθρώπων από την πείνα: την μπομπότα.

κείμενο: Παντελής Μήτσιου / WikiPedia